- płodzić
- płodzić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, płodzićdzę, płodzićdzi, płódź, płodzićdzony {{/stl_8}}– spłodzić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować powstanie istoty żywej, zapładniając kobietę, samicę; też: wydawać taką istotę na świat, rodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spłodzić syna. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żartobliwie, ironicznie: tworzyć – pisać, wymyślać itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spłodzić wiersz, powieść, scenariusz. Spłodzić coś w swoim umyśle. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.